23 Haziran 2011

Gunler gelip gecerken...


Zaman cok hizli geciyor ve ben istedigim cogu seyi yapamiyorum. Cocuklu hayat demek plansiz hayat demek. Kitap okumak, soyle hicbirsey dusunmeden uzanarak tavani seyretmek istiyorum uzun uzun. Zaten zamani kullanmada cok iyi degilimdir, Neva'dan sonra iyice zorlanir oldum. Ise baslayinca isler iyice cigirindan mi cikar yoksa zamansizliktan programli davranmaya mi alisirim bilmiyorum. Calisirken daha planli programli oluyor insan.

Bir Gelibolu seyahati yaptik bu ay. Orada dinlenecegimi sanmistim ama olmadi. Yeni ortama uyum saglayamadi Neva ve gunduzleri hemen hemen hic uyumadi. Buraya donunce normale dondu neyse ki... Onumuzde uzun bir yolculuk daha var. Bakalim nasil gececek... Cok kolay olmayacak herhalde. Gozum korkmuyor desem yalan olur.


Neva, duzeltilmis olarak 7 aylik olmak uzere artik. Emekleme konusunda yogun bir gayret sarfediyor. Yerlerde tirtil gibi gezinip duruyor. Ama geri geri... :) Bugunleri gorecegimi hayal bile edemiyordum kisin. Cok sukur... Alttan iki disi cikti, ustler ve yanlar da gelmek uzere. Desteksiz oturuyor ufak ufak. Corba ve yogurt hala favori yiyecekleri. Yumurtaya karsi da hala soguk. Benim gibi yumurta sevmeyecek o da belki de. 

Cok hareketli bir cocuk. Bir an durmuyor. Bana bu konuda da benzememis. Her goren babasinin kopyasi diyor. Gercekten oyle. Bana hic benzemiyor.

2 yorum:

  1. Neva muhteşem bir çocuk, hem çok güzel, hem çok zeki, hem çok sevimli... Maşallah!...
    Allah şansını bol, yolunu açık eylesin.. Gerçekten de babasının kopyası.

    YanıtlaSil